
SŁOWEŃSKIE WINIARSTWO
Winiarstwo w Słowenii ma nietypowy charakter. Słoweńskie wina produkują najczęściej rolnicy, hobbyści i rolnicze spółdzielnie. Trudno tam znaleźć ogromne połacie upraw winorośli czy zagraniczne koncerny produkujące na szeroką skalę. Tradycje winiarskie regionu nieodłącznie związane są z czasami antycznymi, kiedy wytwarzaniem trunków zajmowały się plemiona celtyckie. Największy wpływ na rozwój winiarstwa w Słowenii mieli Rzymianie. Do dziś ten wpływ jest wyczuwalny w produkowanych winach.
Odmiany
W Słowenii uprawia się około 48 szczepów winorośli:
- Welschriesling;
- Refosco d’Istria;
- Chardonnay;
- Sauvignon Blanc;
- Malvasia;
- Merlot;
- Rebula;
- Muscat.
Ponad połowę upraw zajmują jasne odmiany. Wśród ciemnych odmian prym wiodą lokalne szczepy.
Regiony
Winorośla w Słowenii uprawia się w trzech regionach:
- Podravje.
Największy region zajmujący ponad 40% powierzchni wszystkich słoweńskich winnic. Znajduje się w północno-wschodniej Słowenii, w dorzeczu rzeki Drawy. region dzieli się na dwa obszary: Słoweńska Styria i Prekmurje.
- Posavje.
Najmniejszy region, który dzieli się na trzy obszary: Bizeljsko – Sremic, Dolenjska i Bela krajina. Region znajduje się w dorzeczu rzeki Sawy, w południowo-wschodniej części kraju.
- Primorje.
Wyróżnia się klimatem śródziemnomorskim, z wpływami alpejskimi. W uprawie przeważają odmiany jasne.
Etykiety na winach słoweńskich
Zgodnie ze słoweńskim prawem, na etykiecie powinny znaleźć się następujące informacje:
- Rodzaj wina.
Ustawa wspomina o czterech rodzajach wina: spokojnym, musującym, półmusującym i specjalnym. Oprócz tego na etykiecie można znaleźć informację czy w butelce znajduje się wino młode czy aromatyzowane.
- Zawartość alkoholu.
Dla regionu Primorska minimalna zawartość alkoholu w winie wynosi 8,5%, zaś dla regionu Podravja i Posavja 6%. Prawo dopuszcza również produkcję win bezalkoholowym oraz niskoalkoholowych.
- Pojemność butelki.
Wyrażana na ogół w ml lub litrach.
- Stopień słodkości.
Wino słoweńskie może być wytrawne (suho), półwytrawne (polsuho), półsłodkie (polsladko) lub słodkie (sladko). W odniesieniu do win musujących podział przedstawia się następująco: brut nature (popolnoma suho), extra brut (izredno suho), brut (zelo suho), extra dry (suho), sec (polsuho), demi sec (polsladko) i doux (sladko).
- Informacja o producencie.
Nazwa firmy, adres.
- Nazwa tradycyjna.
Dotyczy jakości wina. Trunek może być najwyższej jakości (vrhunsko), wysokiej jakości (kakovostno), tradycyjne (vino PTP), regionalne (dezelno) lub stołowe (namizno).
- Numer decyzji o jakości wina.
- Oznaczenie pochodzenia.
- Numer serii.
- Informacja o potencjalnych alergenach.
- Rocznik.
Podanie rocznika nie zawsze jest możliwe.
- Szczep.
Nazwę szczepu na etykiecie można podać wyłącznie w sytuacji, gdy stanowi on minimum 85% gron, z których wyprodukowano dany trunek.
- Kolor wina.
Słoweńskie wina dostępne są w czterech kolorach:
- czerwonym (rdeco);
- białym (belo);
- różowym (rose);
- czerwonawym (rdeckasto).
- Informacje o sposobie produkcji.
Np. ręczne winobranie bądź ekologiczny proces produkcji.
Kultura winifikacji na Słowenii
Słoweńcy lubią wino i piją głównie trunki produkowane w rodzimym kraju. Co ciekawe hymn narodowy Słowenii nazywa się “Toast” (“Zdravljica”). Według danych statystycznych winnice w Słowenii zajmują powierzchnię około 18 550 hektarów. A do oficjalnego rejestru wpisane jest 30 000 podmiotów, zajmujących się uprawą winorośli. Szacowana roczna produkcja wina wynosi około 90 mln litrów, z czego aż 30% stanowi produkcja niezarejestrowana, czyli taka na własny użytek. Kolejnym zaskakującym faktem jest to, że konsumpcja wina w Słowenii jest jedną z najwyższych w Europie.
Szukasz dobrego wina? Odwiedź: https://www.barellmo.pl/